บริเวณหนองน้ำห่างจากทะเลสาบเชียงแสน จากตำนานกล่าวกันว่าเคยเป็นที่ตั้งเมืองโบราณเวียงโยนกนาคพันธุ์หรือ เมืองโยนกนาคพันธุ์สิงหนวัตินคร
จากเรื่องเล่าต่อกันมาว่า ในวันหนึ่งชาวเมือง เวียงโยนกนาคพันธุ์ ต่างเล่นน้ำกันอยู่ที่แม่น้ำ ได้พบปลาไหลเผือกตัวโตเท่าลำตาล จึงต่างช่วยกันจับนำมาถวายเจ้าเมือง และเจ้าเมืองถือเป็นบุญของชาวเมืองที่จะได้อิ่มหนำสำราญ จึงให้ชาวบ้านตัดเป็นชิ้นๆแบ่งกันกินทั้งเมือง คงมีเพียงแต่แม่ม่ายชื่อว่าแม่บัวเขียว คนเดียวที่ไม่ได้กิน
ตกในห้วงค่ำคืนนั้นก็เกิดเหตุอาเพศ ท้องฟ้ามืดมน เกิดเสียงแผ่นดินดังสนั่น ปานปฐพีจะถล่ม เป็นเวลาถึงสามครั้ง เมื่อถึงยามฟ้าสางเมืองโยนกนาคพันธุ์ก็ล่มสลายกลายเป็นหนองน้ำขนาดใหญ่เหลือเพียงบ้านแม่ม่ายคนเดียวและสามารถรอดชีวิตมาได้ ปัจจุบันเรียกว่า “เกาะแม่ม่าย” เวียงหนองล่มหรือเวียงหนองหล่ม
ซึ่งต่างเชื่อกันว่า เหตุเภทภัยในครั้งนี้เป็นเพราะชาวเมืองกินปลาไหลเผือกจึงทำให้เกิดอาเพศ จนทำให้บ้านเมืองจึงล่มสลาย ชาวเมืองจมน้ำเสียชีวิตทั้งหมด เหลือแต่แม่ม่ายคนเดียวที่สามารถรอดพ้นมาได้(ในทางธรณีวิทยาเชื่อว่าเกิดแผ่นดินครั้งใหญ่ เนื่องจากบริเวณนั้นเป็นแถบรอยเลื่อนแม่จัน ซึ่งมีความยาวตั้งแต่ อ.ฝาง อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่ พาดผ่าน อ.แม่จัน อ.เชียงแสน อ.เชียงของ จ.เชียงราย และยาวไปจนถึงประเทศลาว ปัจจุบันยังถือว่าเป็นรอยเลื่อนที่ทรงพลังอยู่ )
ใครมีโอกาสก็เข้าไปศึกษากันได้ครับ ที่วัดปากป่าหมากหน่อ ไปเที่ยวชมหนองน้ำโบราณ ดูใบบัวยักษ์ ,พญาปลวก ,สี่หูห้าตา ไหว้พระธาตุโยนกนคร ศึกษาตำนานปลาไหลเผือกแห่งเวียงหนองหล่ม
วัดปากป่าหมากหน่อ
ต.จันจว้า อ.แม่จัน จ.เชียงราย
